چون دو دریچه

هم او تنهاست، هم من

نشسته ایم رو به روی هم

حرفی نیست، 

نگاه چرا

من او به نگاه می کنم، او به من

نه او به سمتم می آید، نه من به او نزدیک می شوم

می رویم

هر دو تنها می رویم

هر دو تنها می مانیم

من و شب.

پ.ن. چرا از هرچی می نویسم بدم میاد؟