میگه: مگه اینا خودشون امام جمعه رو تعیین نمی کنن؟
می گه: چرا.
می پرسه: پس واسه چی رفسنجانیو گذاشتن؟
می گه: موندن توش. نمی دونن چی کار کنن دیگه. می گه: اینا الآن مث آدمی ان که جلو ملت ریده تو تنبونش. نه می تونن بکشن پایین، نه می تونن باش راه برن.
بریده ای از مکالمه ی امشب والدین محترم.
پ.ن. امیدوارم واقعاً همینی باشه که بابا می گه که اگه نباشه ... .
پ.ن.2. این پست تلویحاً به نوع ادبیات آموزشی، تربیتی و تمثیلی خانواده ی ما اشاره داره که می تونه در آسیب شناسی فرزندان مورد توجه قرار بگیره.
۱ نظر:
ای داد!
ارسال یک نظر