Categorizing

Basically,there are 2 types of friends:

The ones who don't care.

And the ones who prentend.

and it is except those who don't even know.

نقد شعر

به نظرم یه جای این شعری که کاوه یغمایی می خونه ایراد داره.
چقد پشت پنجره ها
به هوای دیدن تو
بشینم تموم شبو بیدار؟
همه ش احساس می کنم مخاطبش باید کرم شب تابی، چیزی باشه.

یاشاسین پهلوان

این که بعد از کناره گیری از مسابقات به دلیل مصدومیت شصت پا، به خاطر افسردگی از وزنه برداری کنار بکشی، واقعاً خداحافظی تراژیکیه.
حداقل جای شکرش باقیه که دیگه قرار نیست ادامه پیدا کنه.

دنیای کوچک کوچک کوچک

اجتماعات بشری می تونن واقعاً محدود باشن.
رنگرزی غلام؛ 50 قدم بالاتر از چهارراه - نرسیده به میدان - جنب ویدئوکلوپ
در این حد!

مدتهاست دارم روی یه نظریه ای کار می کنم؛
می دونی، به نظر من، اقشار مختلف جامعه مرگ و میر فصلی دارن. هنرمندا، ورزشکارا، سیاسیون، روحانیا و باقی قضایا. اکثراً تو یه برهه ی زمانی مشخص می میرن؛ گروهی.
فوت خسرو شکیبایی کمی بعد نادر ابراهیمی مصممم کرد که نظریه م رو منتشر کنم.
روحشون شاد.

دلقک کنفسیوس

در زندگی هیچ گاه نا امید مشو.
حتی اگه تو ترافیک خر تو خر همت پشت یه راننده ی زن گیر کردی.
همواره امکان بدتر هم هست.
ممکنه حوصله ش سر بره و زنگ بزنه به بی اف (یکی از بی اف ها) ش.
شاکر باش.

خط مشی

یه چند نمونه از اون طنزای مینیمالیستیِ پدر مادر دار رو این بغل گداشتم که آشنا شین.

و این اصلاً به این معنا نیست که من هنوز چیزی واسه نوشتن پیدا نکردم.

بسم الله

این چن وقته با چنتا بلاگ طنز مینیمال آشنا شده م، بعد یه اسمی واسه این گونه (سرده/رسته/ژانر/...) به ذهنم رسید؛ اینجا رو راه انداختم که لااقل اسمه رو به نام خودم ثبت کنم؛ چرندالیسم. [بلانسبت بلاگایی که باعث و بانی این حرکت بوده ن البته]